ورق های نورد سرد، ورق های روغنی هستند که کیفیت بالاتری نیز دارند. ورق های گرم نیز طی نورد گرم تولید می شوند و همان ورق های سیاه هستند.
انواع دیگری از ورق وجود دارند که ورق پایه آنها، ورق های سیاه می باشد و در نهایت می توان گفت، به غیر از ورق های سرد، ما بقی ورق ها طی نورد گرم تولید شده اند.
ورق های روغنی تحت فشار و نورد، به ضخامت کمتر و عرض بیشتر تبدیل می شوند. ورق های روغنی درواقع قابلیت کشش دارند و به همین دلیل در نورد سرد، تحت فشار و کشش، بدون شکنندگی ، عریض تر می شنود. ضخامت های ورق روغنی از 0.30 تا 3 میلی متر می باشد و عرض استاندارد آنها 100 و 125 سانتی متر می باشد که عرض 100 سانتی متر را اصطلاحاً عرض کوتاه می گویند و 125 سانتی متر را تحت عنوان عرض بلند می شناسند.
1- ورق های معمولی با استاندارد ST12
2- ورق های نیمه کششی با استاندارد ST13
3- ورق های فوق کششی با استاندارد ST14
ورق های روغنی ST14 دارای آلیاژی هستند که تاریخ مصرف برای آن تعریف شده است و پس از انقضاء، خورده شده و به ورق ST12 تقلیل پیدا می کند در واقع استحکام آن کاسته می شود. لذا در مصرف ورق های روغنی ST14 باید به زمان مصرف آنها دقت نمود.
علاوه بر این سه نوع، برخی ورق های روغنی هستند که قابلیت لعاب کاری دارند و می توان رنگ های مختلفی به آنها داد. این ورق ها اصطلاحاً، به ورق های EK2 معروف هستند و در لوازم آشپزخانه بویژه اجاق گازها مورد استفاده قرار می گیرند.
ورق های سیاه، از نورد گرم مستقیماً از حرارت شمش یا بیلت و گنداله آهن تولید می شوند. با توجه به میزان کربن بکار رفته در ماده اولیه این ورق ها، سختی آنها تغییر می کند. این درجه سختی از ST33 تا ST52 تعیین می شود.
ورق ST33 : بسیار نرم می باشد.
ورق ST37 : سختی متناسبی دارد و در بازار ایران بسیار پرکاربرد و پرتقاضا می باشند.
نیز بالاترین درجه سختی را دارند که هیچگونه خمش و کششی را متحمل نمی شوند. ورق های سیاه ضخامت 1.5 میل به بالا تولید می شود که تا ضخامت 15 میل در دو حالت رول و شیت فابریک در بازار عرضه می گردد و از ضخامت 15 میل به بالا فقط به حالت شیت خام در بازار به فروش می رسد. ورق های سیاه در ابعاد مختلفی برش داده می شوند ولی به طور کلی شیت های فابریک آن دارای ابعاد زیر می باشند :
به طور کلی می توان ورق ها را در دو دسته بندی صنعتی و ساختمانی قرار داد :
الف ) ورق های صنعتی، ورق های سیاه سخت با استانداردهای SPHT4 و SPHT3 و SPHT2 و SPHT1 و ورق A285-GRC و ورق A596-GR ، درتولید مخازن نفتی و لوله های تحت فشار کاربرد دارند.
ب) ورق های ساختمانی یا ST37 که بیشتر برای مصارف ساختمانی و سوله ها استفاده می شوند، ورق های نرم و قابل کشش هستند. همچنین ورق های DD11 و DD12 و DD13 و STW22 و ورق های سیاه نرمی می باشند که در کشتی سازی و ماشین آلات سنگین مورد استفاده قرار می گیرند.
ورق های گالوانیزه، در ایران، ورق های روغنی ای هستند که با یک لایه از فلز روی پوشانده شده اند و هرچقدر این میزان فلز روی zn بیشتر باشد، کتینگ و مقاومت ورق در برابر زنگ زدگی بالاتر می رود. ضخامت پوشش روی معمولاً بین 100 تا 350 میکرون می باشد که ورق های چینی، 100 تا 120 میکرون فلز روی دارند واین مقدار در ورق های ژاپنی و کره ای تا 180 میکرون هم می رسد.
این در حالی است که اساس ورق های گالوانیزه، ورق های سیاه زیر 3 میل می باشند ولی در ایران به دلیل عدم تکنولوژی کافی برای تولید ورق های سیاه نازک، از ورق های روغنی استفاده می شود.
برای اضافه نمودن پوشش روی در آهن، معمولاً از روش غوطه وری ورق در حوض مذاب روی استفاده می شود. پس از خروج از حوضچه، با توجه به سرعت سرد شدن و میزان روی چسبیده به ورق، سه دسته ورق گالوانیزه تولید می گردد.
ورق گالوانیزه بدون گُل، ورق گالوانیزه گُل ریز و ورق گالوانیزه گُل درشت، که گُل ها همان کریستال های تشکیل شده در فرآیند سرد شدن ورق می باشد.
ورق های گالوانیزه از ضخامت 0.18 تا 6 میل تولید و عرضه می شوند که عمدتاً به صورت رول به بازار وارد می شوند. وزن رول ها بسته به ضخامت ورق و عرض رول بین 5 تا 7 تن می باشد. همچنین ورق های گالوانیزه برای مصارفی که در معرض رطوبت قرار دارند و امکان خوردگی و زنگ زدگی وجود دارد، مناسب می باشند.
از جمله این موارد : صنعت اتومبیل، صنعت کشاورزی ، رابیتس های سقف ، ساخت تانکرها و بشکه های ذخیره ، ساخت سقف و شیروانی ، صنایع کاغذ و لوله و ….می توان نام برد.
ورق های قلع اندود شده، از اضافه کردن یک لایه قلع روی بر روی ورق های روغنی ST12 کم کربن و نرم، حاصل می شوند. ضخامت آنها 0.16 تا 0.45 میلی متر می باشد. این ورق ها برای مصارفی است که باید از فساد و خردگی مصون بمانند مانند قوطی های چای، کنسرو ، مواد غذایی و روغن های نباتی.
پوشش روی در لایه های داخلی این قوطی ها بیشتر از لایه خارجی آن است. لایه داخلی حدود 5.6 میکرون و لایه خارجی حدود 2.8 میکرون روی دارد. ورق های قلع اندود از نظر سختی به سه دسته تقسیم می شوند :
تمپر، خواص مکانیکی ورق های فولادی اعم از مقاومت کششی، مقاومت در برابر تنش، میزان سختی و … را نشان می دهد. تمپر در ورق های یکبار نورد شده، سختی راکول و قابلیت شکل پذیری و در ورق های دوبار نورد شده، حد تنش گسیختکی را نشان می دهد.